چکیده: امر در لغت فرمودن ، دستور دادن و به معنای شأن و شی و حادثه «معروف» به معنای شناخته شده نامدار ، سرشناس و نیز به معنی نیکی و کار نیک است . امر به معروف از دو کلمه تشکیل شده است برای امر دو معنا است یکی کار خیر و دیگری دستور فرمان است که جمع آن اوامر می باشد . امر به معروف ، در اصطلاح یعنی امر کردن به کارهای نیک که در اسلام معروف شناخته شده مانند نماز و روزه و ... از نظر اصطلاحی «معروف» نام هر کاری است که حسن آن توسط عقل و شرع شناخته شد و در «منکر» نام هر کاری است که شرع آن را ناپسند است.آیات قرآن درباره دو فریضه بزرگ امر به معروف و نهی از منکر زیاد است که دو مسأله مهم تشویق به آن و سرنوشت شوم ترک آن را بیان نموده است . امامان ما خود بهترین مروج آن فریضه بزرگ امر به معروف و نهی از منکر بوده اند، روایات زیادی را در این خصوص بیان فرمودند . از جمله امام باقر علیه السلام می فرماید:بد قومی هستند ، قومی که در برابر امر به معروف و نهی از منکر عیب می گیرند و آن را بی ارزش می پندارند .
فهرست:
بقیه در ادامه مطلب...
فرمت فایل: DOCX (ورد 2007) قابل ویرایش تعداد صفحات: 120
:: موضوعات مرتبط:
مقاله،
متفرقه،
پایان نامه،
جزوه،
، :: برچسب‌ها:
شیوه ترویج امر به معروف و نهی از منکر ,
امر به معروف و نهی از منکر ,
امر به معروف,
نهی از منکر ,
معنای لغوی امر به معروف و نهی از منکر,
تعریف اصطلاحی امر به معروف و نهی از منکر,
امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه قرآن,
وجوب امر به معروف و نهی از منکر در آیات,
ترک امر به معروف و نهی از منکر و عواقب آن در آیات,
اهمیت امر به معروف و نهی از منکر,
اقسام امر به معروف و نهی از منکر,
آیا امر به معروف یک وظیفه عقلی است یا تعبدی,
مراتب امر به معروف و نهی از منکر در روایات,
, » ادامه ی مطلب
نویسنده : ziba
تاریخ : 